مست و دیوانه(طنز)
مست و دیوانه(طنز)
سال هزار و سیصد و خُرده ای، شب ، ساعت وقت شام ، خیابان فِلان ، ایران...
مامور: کجا داری میری؟
یه نفر: خونه.
مامور: از کجا میای؟
یه نفر: از محل کار.
مامور: واسه چی؟
یه نفر: چون کارم تموم شده.
مامور: دانشجویی؟
یه نفر: نه.
مامور: قبلا" هم دانشجو نبودی؟
یه نفر: نه ، من از اول تنبل بودم!
مامور: حرف اضافی موقوف! بابات دانشگاه رفته؟
یه نفر: نه ، بی سواد بود.
مامور: پس تو چرا قیافه ت مشکوکه؟!
یه نفر: نمی دونم! اگه دستور میدین جراحی پلاستیک کنم!
مامور: نه ، خودمون تغییر قیافه ت میدیم! شغلت چیه؟
یه نفر: حسابدارم.
مامور: پس اختلاس می کنی؟
یه نفر: نه ، جمع دارایی ام صد هزار تومان نمیشه.
مامور: پس همه ی پولهاتو از مملکت خارج کردی؟
یه نفر: نه ، من تا حالا دلار ندیدم.
مامور: حسابدار دانشگاهی؟
یه نفر: نه.
مامور: پس حسابدار کجایی؟
یه نفر: روزنامه.
مامور: پس اینطوووووررررر.....
﴿در این لحظه مذاکرات جدی تر ادامه میابد﴾...
مامور: پس معتادی؟
یه نفر: آخ! نه ، من ورزشکارم.
مامور: پس مخالف مایلی کهن هستی؟
یه نفر: آخ سرم! به خدا مخالف مایلی کهن نیستم.
مامور: پدرسوخته ، طرفدار منچستر یونایتدی؟
یه نفر: آخ شکمم! به خدا من طرفدار تیم ملی هستم.
مامور: پس تو بودی روز مسابقه ی ایران و استرالیا توی خیابون مست کرده بودی و می رقصیدی؟
یه نفر: آخ پام! به خدا من نبودم. اون روز من گلاب به روتون ﴿...﴾ داشتم اصلا" توی خیابون نیومدم.
مامور: چرا صورتت رو اینجوری کردی؟
یه نفر: مگه چه جوری شده؟!
مامور: برای چی صورتت زخمیه؟
یه نفر: شما زدین.
مامور: مشروب می خوری ، میای توی خیابون ، سخنرانی می کنی؟
یه نفر: من؟! اینجا که کسی نیست براش سخنرانی کنم.
مامور: بگو اسم مشروبی که خوردی چی بود؟
یه نفر: من نخوردم.
مامور ﴿به همکارش﴾: بنویس جانی واکر. از کجا خریدی؟
یه نفر: من نخریدم.
مامور ﴿به همکارش﴾: بنویس از جردن ، از اصغر سیاه خریده.
یه نفر: به خدا من اصغر سیاه رو نمی شناسم.
مامور: غصه نخور! بعدا" که اصلاح شدی اول روزنامه رو ول می کنی ، بعدا" با اصغر سیاه هم آشنا میشی!
وقتی گرسنه ام و کسی غذای حسابی می خوره،اصلا توجهم رو جلب نمی کنه.
وقتی تشنه ام و کسی یه نوشابه خنک می نوشه باز نمی تونه توجهم رو جلب کنه.
و
قتی کسی لباس شیک داره و من لباسهای کهنه و نامرتب تنمه،اصلا احساس کم بود نمی کنم
چون همه اینها رو می تونم با کار و تلاش بدست بیارم.
ولی وقتی از تنهایی و بی کسی،احساس غم می کنم و کسی رو می بینم که عاشقه و با
عشقش سر می کنه
دوست دارم برم جلو وبهش تبریک بگم
و بگم که من هم دوست دارم یه روز مثل اون این احساس رو تجربه کنم
به این می گن نیاز ...
کاش بتونم اونقدر خودم رو خوب کنم که هر جا من رو دیدی، بفهمی که من عشق واقعیتم.
فقط کاش اونقدر شجاعت داشته باشی که قدم پیش بذاری و به سمتم بیای.
در خزان بیست سه من
بهاری آمد که نسیمش بوی عطر نارنج را با خود آورد
در دنیایی تنهایی و خالی از عشق
با اولین حرفش وجودم ذوب و قلبم شکار عشق او شد
اسمش قشنگ است
به قشنگی گل های بهار
راستی تنها اسمش قشنگ نیست
موهای مشکی رنگش تا کمر
چشمانش با نگاهای معصومانه
حرفهایش ٫ خجالت کشدن هایش و همه ....
این منم که میان این همه قشنگی ها خودم را
مثل کشتی طوفان زده در طلاطم امواج عشق
به نقطه نا چیزی میمانم که سراسیمه می گویم دوستت دارم
قطره های باران را دوست دارد
به من گفت قطره های باران را در دستت بگیر و بشمار
من قطره های باران را گرفتم و به کف دستم نگاه کردم
که قطره های باران کف دستم را خیس کرده بود
قابل شمارش نبود
عزیز من خانه کوچک و زندگی عاشقانه را دوست دارد
دلش دریاست و یک رنگ
به حرفهای من گوش می دهد
به خجالت کشیدن عادت دارد
گاهی هم احساساتی و شوق زده
گریه بعد از خند ه و خنده بعد از گریه
به من میگه شیطون بلا
گاهی انقدر مرا میبوسه که صورتم خیس میشه
و لی من کمتر
فقط دوست دارم با من باشه
و دنیایی تنهایی مرا جان دهد
گاهی هوس عروسک بازی را دارد
به من میگه مواطب خودت باش
اخ عزیزم
زیبا تر از تو هیچ کس نمی تانه باشه
تو خیلی خوبی ٫ خوب تر از گرمای خورشید
بگو اگر بیاییم بیشت
چند بار به من نگاه می کنی؟
اولین حرفت با من چه است؟
وآخرین حرفت با من چه خواهد بود ؟
برو یا بینشین؟؟؟؟؟؟؟؟