دعای آخر هفته

پروردگارا به من آرامش ده تا بپذیرم آنچه را نمی توانم تغییر دهم. دلیری ده تا تغییر دهم آنچه را می توانم تغییر دهم. بینش ده تا تفاوت این دو را بدانم. دانایی ده که از صراط مستقیم باز نیفتم. بینایی ده که در چاه اسفل السافلین نیفتم. دیده ایی ده که جز ربانیت و حقانیت تو نبینم. دلی ده که جز عبودیت تو بر نگزینم. نفسی ده که حلقه بندگی تو در گوش کنم. گوشی ده که کلام ملکوتی تو را نیوش کنم. قناعتی ده که چشمه جوشان حرص و طمع را بخشکانم. مناعتی ده که جز تو هیچ نخواهم و هر آنچه خواهم از تو خواهم. شکیبایی ده تا آتش فراق تو را به جان خرم. توانایی ده تا دوزخ گناه از جان به در برم. و..... الهی آن ده که آن به. آمین.       خدایا ...............تو تنهاترین تنهایی تنها ترانه زیبای خلوت و سکوتم. یگانه محرم استماع هق هق ناله های شبانه ام و یکتا نوازش گر  پریشان حالی و شوریدگی هایم. تویی که صدایم را میشنوی و در ظلمات شب به میهمانی خود  رهنمونم میداری. تویی که این ناخوانده میهمان را به گشاده رویی میپذیری و حبیب خود میخوانی. الله به فریاد من بی کس رس فضل و کرمت یار من بی کس بس   هر کس به کسی و حضرتی می نازد جز حضرت تو ندارد این بی کس کس تویی که عاشقانه به زجه های این شیدای رسوا گوش فرا میدهی  و در سکوت شب از ترس بیداری همسایه ها نمی گویی: دیگر بس است.............. خسته شدم......................... هیس...................................... تویی که سیلاب اشکهایم را به نظاره مینشینی و از غربت هر دوتامان آرام و بی صدا می گریی. نخست برای غربت این بنده از همه جا رانده سپس برای غربت خود در میان این آدمهای وا مانده که نه رسم بنده گی و میهمان بودن را بجا می آورند و نه حرمت  خالق و صاحب خانه را نگاه میدارند. و همین است گواه و شاهدی بر تنهایی تووووووووووووووو ************************ گونه هایم خیس واز چشمانم راهیست به ملکوت زیبای تو.   چرا که این چشمه جوشان عشق در لحظه لحظه ی میهمانی تو از  برای وصال و کامیابی در قلیان و جوشش است تا حتی تو را به  میهمانی خودت ببرد. یا رب زتو آنچه من گدا می خواهم افزون ز هزار پادشاه می خواهم   هر کس ز در تو حاجتی می خواهد من آمده ام از تو ترا می خواهم و آنگاه که بغض غصه هایم خالی میشود سر بر دوشت می نهم و تو آرام با سر انگشتان زیبایت پریشانی موهایم را نوازش میکنی که  تو نوازنده غریبان و من غریبمالهی دردم دوا کن که تویی طبیبمای  دلیل هر گم گشته سپیده دمان است و من از میهمانی خدا سرمست و خدا از میزبانی  من دلتنگچرا که تمام غمهایم را به رسم رندان(یک به صد)به او دادم باشد که از خزانه ی غیبش دوا کند. (زیبا سیرتان در پناه اویند) یا حق