دعای روز دوم ماه مبارک رمضان
اللهم قربنی فیه الی مرضاتک و جنبنی فیه من سخطک و نقماتک و وفقنی فیه لقرآئه آیاتک برحمتک یا ارحم الراحمین
خدایا نزدیکم کن در این ماه بسوی موجبات خوشنودیت و دورم ساز در آن از خشم وعذابت و موفقم دار در این روز به خواندن آیات قرآنیت برحمت خود ای مهربانترین مهربانان
دعای روز سوم ماه مبارک رمضان
اللهم ارزقنی فیه الذهن و التنبیه و باعدنی فیه من السفاهه و التمویه و اجعل لی نصیبا من کل خیر تنزل فیه بجودک یا اجود الاجودین .
خدایا روزیم کن در این ماه تیز هوشی و بیداری و دورم گردان در آن از بی خردی و اشتباه کاری و مقرر فرما برایم بهره ای از هر خیری که در آن نازل گردانی به جود و کرمت ای با سخاوت ترین سخاوتمندان .
ای بزرگ ! ای مهربان ! ای بخشاینده و ای عاشق! ای صاحب غروب زیبا! ای خالق باران رحمت ! ای بخشاینده هر گناه و معصیت! ای رئوفا! ای شکورا! ای قادر بی انتها! ای مطلق هر چیز ! ای مسلط بر هر امور! ای صاحب هر نسیم ! ای فرمانبردان موجهای سرکش! ای خالق مخلوق! ای شاهد هر ماجرا! ای پدیدآورنده هر اتفاق! ای نازنین مهربان!
ای قدرت مطلق! ای برازنده سلطنت! ای نگاه دارنده ایمان ما! ای فرمانده آتش ! ای فرمانده آب و خاک و باد ای طرفه نگار بی رقیب ! ای معشوقه من در عشق بازی! ای گستره قدرت و جلال! ای شکافنده دو دریا! ای زنده کننده هر مرده ای ! ای بینا کننده هر کوری! ای آنکه بی اذن تو برگی از شاخه جدا نمی شود و قطره از آسمان نمی بارد! ای گم شده در هستی و محیط! ای خاق صدای زیبای بلبل! ای تمام معنی هر
چه زیبائی است! ای پدیدار کننده مه و باران! ای جاری کننده رود در جنگل! ای خالق بوی خاک پس از باران! تو را به وجودت قسم! تو را عشقی که در درون دو دل تنها قرار داده ای! تو را به لحظه ای که دلها برای شنیدن صدایت می تپد ! تو را قسم به لحظه لقایت! از گناهان ما بگذر - ما را در کنار خودت محشور کن - ما را به رضایت به بهشت بفرست ما را به لیاقتمان راهی رضوانت کن خداوندا ما را به رحمتت مورد قضاوت قرار ده نه به عدالتت چرا که رسوای جهانیم
ماه رمضان
دعای روز اول ماه مبارک رمضان
اللهم اجعل صیامی فیه صیام الصائمین و قیامی فیه قیام القائمین و نبهنی فیه عن نومه الغافلین و هب لی جرمی فیه یا اله العالمین و اعف عنی یا عافیا عن المجرمین
خدایا قرار ده روزه ام را در این ماه روزه روزه داران واقعی و شب زنده داران و بیدارم کن در آن از خواب بیخبران و جنایتم را بر من ببخش ای معبود جهانیان ودر گذر از من ای درگذرنده از جنایتکاران
دیوان حافظ
اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح
صلاح ما همه آن است کان تو راست صلاح
سواد زلف سیاه تو جاعل الظلمات
بیاض روی چو ماه تو فالق الاصباح
ز چین زلف کمندت کسی نیافت خلاص
از آن کمانچه ابرو و تیر چشم نجاح
ز دیده‌ام شده یک چشمه در کنار روان
که آشنا نکند در میان آن ملاح
لب چو آب حیات تو هست قوت جان
وجود خاکی ما را از اوست ذکر رواح
بداد لعل لبت بوسه‌ای به صد زاری
گرفت کام دلم ز او به صد هزار الحاح
دعای جان تو ورد زبان مشتاقان
همیشه تا که بود متصل مسا و صباح
صلاح و توبه و تقوی ز ما مجو حافظ
ز رند و عاشق و مجنون کسی نیافت صلاح
روزه عشق
روزﮤ عشق
تموم شد. رجب تموم شد. اعتکاف تموم شد. ماه شعبان تموم شد. شعبانیه تموم شد. همه چی تموم شد.نذارید رمضان تموم بشه. با خودمم: بدبخت! بیچاره! نذار رمضان تموم بشه. بچه ها قرآن خوندناتون چطوره؟ میخونید که ان شاءالله؟ چشما پاک شده برا اول رمضون؟زبونا پاک شده؟ نمازا اول وقت میخونید که؟ رمضونه فرداها.
اونچه از مهمونی در نظر میاد اول دیدن صاحبخونه و بعد سفره پر زرق و برق است.
«دعیتم الی ضیافةالله»:
هدف از این مهمونی یه کم گرسنگی و تشنگیست، اما روزه فقط عشقه و ما به دید دنیوی و منافع جسمیش کاری نداریم. میراث کم خوراکی ضعفه، که مزایایی داره:
۱. به سمت خدا میریم. موقع احساس ضعف فرد به دنبال محل اتکا میگرده. خصوصیت ما اینه که تا احساس ضعف نکنیم دنبال خدا نمیریم.
اندرون از طعام خالی دار تا درو نور معرفت بینی
و در مقابل هم اینه که پرشدن شکم شهوت میاره.
۲. سکوت حسن دیگـﮥ ضعفه و لذا عقل کار میکنه. اگه عقل بدون دخالت دنیا و شهوت کار کنه مطمئناً فرد به خالق فکر میکنه.
نقطـﮥ ضعف: الان مجبوریم که اینطور فکر میکنیم، چون تو محدودیت قرار داریم. ماه رمضون برای بعضیامون مثل زندونه که فقط به خاطر نگاه زندانبان تحملش میکنیم [و صدامون در نمیاد] و بعد که تموم شد میگیم: آخیش راحت شدیم. این روزﮤ عشقه؟
رسول اکرم(ص): «رمضانی خوب است که به رمضان بعد وصل شود.» منظور خود رمضان است نه روزه. یعنی همیشه برای ما باید ماه رمضان باشه.
یه عده خدا رو اصلاً نمیشناسن، اما یه عده خدا رو خوب میشناسن ولی مشکلات ارتباطی دارن. وحی و غیب به ما کمک میکنه تا خدا رو بهتر بشناسیم. خدا یکیه اما در زمانها و مکانهای مختلف جلوه هاش فرق میکنه. یکی باید بیاد و جلوه ها رو به ما بشناسونه. خدای ما خیلی عجیب و غریبه.
روایت: شب جمعه اول ماه رمضان هر کسی بیاد در خونه خدا بخشیده میشه شب جمعه دوم به اندازه شب اول و همینطور هر کس دیگه که بیاد٬ و شب جمعه سوم و آخر، همینطور شب نیمه ماه و شبهای قدر و شب بیست و هفتم و شب عید فطر هرکسی که بیاد بخشیده میشه و به اندازه همه اونایی که از اول ماه تا آخر ماه بخشیده شدن دوباره خدا بنده هاشو میبخشه
.
دوتا نکته اینجا هست: اول اینکه میگه هر کس یعنی مسلمون و غیر مسلمون نداره و دوم اینکه (طبق حساب سر انگشتی آقاسید اگه شب اول ۱۰۰۰ نفر رفته باشن تا آخر ماه ۲۸میلیارد نفر بخشیده میشن، یعنی هر نفر ۴ بار توی این ماه بخشیده میشه) بعضیا نمیدونن بخشیده شدن و لذا دوباره گناه میکنن.
اگه این خدای عجیب و غریب رو بشناسیم میتونیم همیشه روزه دار و مهمون باشیم اما موانعی هم هست:
۱. خدا رو باور نداریم. اندازه باورت بهت روزی میدن. [انا عند حسن ظن عبدی] خدا حتی به اندازﮤ باورمون ما رو میبخشه.
انسانهای بد با باورشون از خدا همه چی میگیرن و انسانهای خوب با شکشون هیچی نمیگیرن
[اکثر اهل الجنة البُلَه].
ما با سرمایـﮥ روزه اومدیم در خونـﮥ خدا، دلمون به روزه خوشه، هنوز خدای رمضان رو نشناختیم.
۲. باید با باور در خونـﮥ خود خدا بریم نه کس دیگری، خدا ناراحت میشه اگه جای دیگه بریم.
۳. آداب: «فاینما تولوا فثم وجه الله»
خوشا آنان که دائم در نمازند تمام عمر قائم بر نمازند
برای خوندن خدا نه جای خاصی میخواد و نه زمان مخصوصی. هیچ آدابی هم نمیخواد.
هیچ ترتیبی و آدابی مجو هرچه میخواهد دل تنگت بگو
خدای رمضان با همـﮥ بنده هاش رفیقه، اما عقل میگه حیا کن، خودتو جمع و جور کن، ماه رمضونه دو رکعت نماز شب بخون. اما اون که اهل دله خود به خود بیدار میشه برای نماز شب. اصل دله. اون روزه ای میچسبه که عقلت کار نکنه، دلت حرف بزنه
.
ما منتظر گریه و یه قطره اشکیم تا از خدا حاجت بگیریم. همه جوره میشه با خدا ارتباط برقرار کرد؛ با خنده
، چرت و پرت گفتن
و حتی سکوت
. بذارید دلتون تعیین تکلیف کنه که به معشوقتون چی بگید.
۴. خدای ما دنبال کار بزرگ نمیگرده، دنبال کار قشنگه. کمیتها مهم نیس، کیفیت مهمه.
روزﮤ عشق بعد از ماه رمضان تموم نمیشه، روزﮤ طعام تموم میشه. روزﮤ عشق یعنی امساک از هر چیزی به خاطر خدا.
When the crescent is sighted, turn towards Qiblah, raising hands towards the sky, address it as under: -
Ameer ul-Moomineen Ali Ibne Abi Taalib (A.S.) used to recite the following du'a before Iftaar:
While taking the first mouthful recite:
The Dua mentioned in "Misbah" and "Iqbal", for the time of Saher (Dawn).
